In 2025 blijven beten van giftige slangen een kritiek wereldwijd gezondheidsprobleem, omdat ze ernstige verlamming kunnen veroorzaken die de ademhaling belemmert, levensbedreigende bloedingsstoornissen, onomkeerbaar nierfalen en uitgebreide weefselschade die kan leiden tot blijvende invaliditeit of amputatie van ledematen. Onmiddellijk medisch ingrijpen is essentieel.

Vanaf 2025 zijn slangengiffen onderverdeeld in drie hoofdtypen:

1. Neurotoxisch gif: Tast het zenuwstelsel aan en veroorzaakt verlamming, ademhalingsproblemen en mogelijk de dood. Komt vaak voor bij cobra's en koraalslangen.

2. Hemotoxisch gif: Richt zich op bloedcellen en bloedvaten, wat leidt tot weefselbeschadiging, inwendige bloedingen en orgaanfalen. Typisch voor adders en pitadders.

3. Cytotoxisch gif: Vernietigt cellen en weefsels, wat resulteert in ernstige zwelling, necrose en mogelijke amputatie van ledematen. Wordt vaak geassocieerd met bepaalde soorten ratelslangen en adders.

Vanaf 2025 zijn veelvoorkomende effecten van spinnengif Het kan gaan om plaatselijke pijn, weefselnecrose, spierkrampen en systemische reacties zoals misselijkheid, zweten en, in zeldzame gevallen, cardiorespiratoire problemen. Spinnengiffen die mensen kunnen treffen, worden voornamelijk in twee soorten ingedeeld: neurotoxisch (invloed op het zenuwstelsel) en cytotoxisch/necrotisch (die cel- en weefselschade veroorzaakt). Inzicht in deze effecten is cruciaal voor een nauwkeurige diagnose en effectieve behandeling.

Vanaf 2025 zal de Braziliaanse dwaalspinnen, Phoneutria fera en Phoneutria nigriventerbehoren nog steeds tot de meest giftige spinnen ter wereld. Hoewel er elk jaar honderden beten worden gemeld, heeft de beschikbaarheid van een krachtig tegengif het aantal dodelijke slachtoffers aanzienlijk verminderd, waardoor sterfgevallen in de meeste gevallen zeldzaam zijn geworden.

Vanaf 2025 veroorzaken schorpioengifneurotoxinen een massale afgifte van neurotransmitters, wat vaak symptomen veroorzaakt als zweten, misselijkheid, overgeven, overmatig speekselen en rusteloosheid. In ernstige gevallen kunnen ze leiden tot hartritmestoornissen, bewusteloosheid, hartfalen en mogelijk de dood als ze onbehandeld blijven.

Al meer dan een eeuw vormen antigifgeneesmiddelen de hoeksteen van de primaire behandeling van slangenbeten. Deze levensreddende behandelingen versterken de immuunrespons van het lichaam om gifstoffen van het gif te neutraliseren. Antigif wordt geproduceerd door donordieren, zoals paarden of schapen, te immuniseren met gecontroleerde doses slangengif, waarbij antilichamen worden aangemaakt die vervolgens worden gezuiverd voor medisch gebruik.